Πες μου ότι συνέβαλα κι εγώ σ' αυτό, να χαρώ λίγο! :)
Πάντως -και χωρίς να ξέρω τι ακριβώς εννοείς- επιμένω ότι μας παίρνει και μας παραπαίρνει να ζούμε κάποιες φορές σ' ένα όνειρο. Στο τέλος, βέβαια, αποδεικνύεται καταστροφικό, αλλά το συναίσθημα όσο διαρκεί είναι μοναδικό!
Τέλος πάντων, περιμένω με ανυπομονησία το ποστ!
Μέχρι τότε, πρέπει να σε χαιρετίσω, διότι σε μία ώρα φεύγω για τη συνέχεια των διακοπών μου!
10 σχόλια:
να ζησω σ'ενα ονειρο, δεν ξερω αν με παιρνει..
(Τσακνης Δ.)
Άδεια η ψυχή μου
Το δωμάτιο άδειο
Κι από τ' όνειρό μου
Ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει:
"Όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε"...
Αλκίνοος Ιωαννίδης
Χαράζει τ' όνειρο
Χαράζει τ' όνειρο
Και φώτισε η μέρα
Είναι που βγήκε η ψυχή
Να πάρει αέρα...
Ανδριάνα Μπάμπαλη
Όνειρα κι όνειρα ήρθανε
Στα γενέθλια των γιασεμιών
Νύχτες και νύχτες λευκές
Αϋπνίες των κύκνων
Η δροσιά γεννιέται μες στα φύλλα
Όπως μες στον απέραντο ουρανό
Το ξάστερο συναίσθημα
Έξω από τ' ανοιχτό παράθυρο του ονείρου
Σιγά σιγά ξετυλίγεται
Η εξομολόγηση
Και σαν θωριά λοξοδρομάει προς τ' άστρα!
Οδυσσέας Ελύτης
Και, κλείνοντας, σου απαντώ κι εγώ με Τσακνή:
Μια στιγμή το όνειρο έβγαλε φτερά
Σε κόσμους που δεν γνώριζα παλιά με πήγε.
Μια στιγμή η σκέψη μου άνοιξε πανιά
Κι ο αγέρας έλεγε κρυφά "φύγε"...
Υ.Γ.: Σε παίρνει, σε παίρνει!
:)
ο στιχος δεν ηταν τυχαιος....αυτο που εκφραζει το σκεφτομαι πολυ τελευταια..νομιζω μου ηρθε ιδεα για νεο ποστ :)
Πες μου ότι συνέβαλα κι εγώ σ' αυτό, να χαρώ λίγο! :)
Πάντως -και χωρίς να ξέρω τι ακριβώς εννοείς- επιμένω ότι μας παίρνει και μας παραπαίρνει να ζούμε κάποιες φορές σ' ένα όνειρο.
Στο τέλος, βέβαια, αποδεικνύεται καταστροφικό, αλλά το συναίσθημα όσο διαρκεί είναι μοναδικό!
Τέλος πάντων, περιμένω με ανυπομονησία το ποστ!
Μέχρι τότε, πρέπει να σε χαιρετίσω, διότι σε μία ώρα φεύγω για τη συνέχεια των διακοπών μου!
Να περνάς καλά! Φιλιά!
:)))
ναι...συνεβαλες πολυ μπορω να πω!!καλη συνεχεια των διακοπων..φιλια :)
Χωράμε όλοι σε αυτήν την διέξοδο;
Ή κάποιοι πρέπει να μείνουν πίσω για να ξαναβρούμε τον δρόμο στην καθημερινότητα;
Καλή συνέχεια!
Δεν νομίζω πως αξίζει να μένεις προσκολημένος στην άθλια πραγματικότητα ααπό την στιγμή που έχεις την δυνατότητα να ταξιδέψεις όπου ονειρεύεσαι...
πανεύμορφη φωτογραφία :)
byronas:
Όλοι χωράμε! Το θέμα είναι αν αντέχεις το στριμωξίδι!
Haris:
Συμφωνώ στη θεωρία. Η πράξη μου τα χαλάει λίγο...
Ocsul:
Κι εμένα! Σ' ευχαριστώ!
Εννοώ ότι κι εμένα μου αρέσει.
Λίγο καθυστερημένα το διευκρινίζω, βέβαια!!!
:)
Δημοσίευση σχολίου