Δεκαπέντε χιλιάδες και μίαΣτραβάδια, απολύομαι
Τριάντα τρία χρονάκια θητεία
Στραβάδια, απολύομαι
Όλο εμένανε σηκώνει
Να πω μάθημα η δασκάλα
Θα τη σφάξω σαν κουνέλι
Και θα βγω να παίξω μπάλα
Κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού
Και τα μυαλά στα κάγκελα
Του αόρατου εχθρού
Βούλγαροι, Βούλγαροι,
Χανούμισσες, βαζέλες
Όλο το έθνος προσκυνάει
Σώβρακα και φανέλες
Είμαστε η αδικημένη
Γενιά του εξήντα
Δίχως κατοχή και πείνα
Χωρίς ρετσίνα
Τα μπούτια σου, Μαρία
Σκοπιά, Κ.Ψ.Μ., αγγαρεία
Δεκαπέντε χιλιάδες και μία
Στραβάδια, απολύομαι
Τριάντα τρία χρονάκια θητεία
Στραβάδια, απολύομαι
Μια ζωή "παρουσιάστε"
Σαν εκπαιδευμένος σκύλος
Εγώ δεν θα πάρω άλλο
'Φχαριστώ, δεν είμαι φίλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου