Κυριακή 27 Απριλίου 2008

Το μοιρολόι των αμνών

Πενθήσαμε, νηστέψαμε (απ' όλα!), συμπάσχαμε με τον Ιησού στο Δράμα Του, (απο)δείξαμε πόσο ενάρετοι Χριστιανοί είμαστε και τώρα ήρθε η ώρα να ανταμειφθούμε!

Αφού σταυρώσαμε τον Χριστό (και μετά τον αναστήσαμε), ήρθε η ώρα της σταύρωσης (ή του σουβλίσματος - όπως το πάρει κανείς) των αμνών (ελπίζοντας και στη δική τους ανάσταση, για να 'χουμε να τρώμε εις τους αιώνας των αιώνων!)!

Αυτή την ημέρα όλοι λησμονούμε τις ελληνορθόδοξες καταβολές μας και παριστάνουμε τα μέλη πρωτόγονης αφρικανικής φυλής, χορεύοντας όλο το πρωί (με τα μαχαιροπίρουνα ανά χείρας) τον χορό της κοιλίας γύρω από το τοτέμ-σούβλα.
Μετά την μεσημβρία, η ιεροτελεστία προβλέπει θυσία στον προαναφερθέντα βωμό της κοιλιάς του σουβλισθέντος αμνού, του κοκορετσίου και, γενικώς, όλων των εδωδίμων που χρησιμοποιήθηκαν στην τελετουργία (αβγά πράσινα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε, τυριά, αλλαντικά κ.λπ.).

Στο τέλος της τελετής ψάλλονται δύο διαφορετικές δεήσεις: μία επιμνημόσυνη υπέρ αναπαύσεως του καταβροχθισθέντος αμνού εν τόπω χλοερώ (για να βόσκει απρόσκοπτα) και μία υπέρ χωνεύσεως του αγλέορα που φάγαμε κατά τα προηγηθέντα στάδια της τελετής κανιβαλισμού.

Παρακάτω ακολουθεί μια επιστημονική απεικόνιση της εν λόγω τελετής, αλλά και ο θρήνος του αμνού (θα τον ακούσετε αν πλησιάσετε πολύ κοντά στο ζώον την ώρα που του μαθαίνετε πιρουέτες και άλλες χορευτικές φιγούρες πάνω στη σούβλα - όπως λέμε πάνω στην πίστα) προς την ιθαγενή που είχε αναλάβει καθήκοντα σεφ στην τελετή.

Χριστός Ανέστη!




(P)O.S.T.: "Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα", Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος, Ερμηνεία: Στράτος Διονυσίου, LP: "Ο Σαλονικιός", 1985, Minos

8 σχόλια:

Morpheus είπε...

I used to love her... but I had to kill her ...

Απλά μου ήρθε στο μυαλό ...
Μαζί με την λέξη "παρακμή".
Να περνάς καλά !

Εν Πλω είπε...

Αφιερωμένοι οι Guns N' Roses στην αγάπη, στην καλοσύνη και στη λογική (τις σκότωσα γιατί τις αγαπούσα ή τις αγαπούσα, αλλά έπρεπε να τις σκοτώσω!).

Και για να προχωρήσω ένα βήμα πιο πέρα (παλί με Guns N' Roses, αλλά σε διασκεύή Bob Dylan): "Knockin' on Heaven's Door"...!

Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών.
Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος.
Αμήν.

Να περνάς καλά κι εσύ και καλή δύναμη! :)

Roadartist είπε...

Xronia sou polla :)
Na sai kala!

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Πάντα το έλεγα, ότι είναι βάρβαρη γιορτή το Πάσχα... Αιματοβαμμένη, μην πω σπλάτερ.

Χρόνια πολλά κι από μένα, Εν Πλω!

Εν Πλω είπε...

Roadartist,

Χρόνια πολλά και σε σένα! Χριστός Ανέστη!

Ανέφελη,

Δεν έχεις καθόλου άδικο. Βέβαια, τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου παίζουμε εμείς το ρόλο των προβάτων (έστω και εκτός σούβλας - φαινομενικά)...
Χρόνια πολλά!

Και καλή Πρωτομαγιά και στις δύο (αλλά και σ' όλους!)!

:)

Madame Bovary είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Madame Bovary είπε...

μικρή στο χωριό, γνώρισα το αρνι πριν τη σφαγη και παίζαμε. μετά έκανα απεργία πείνας πασχαλιάτικα.

Εν Πλω είπε...

Ελπίζω να έμαθες τώρα ν' αποφεύγεις τις κακές παρέες. Εκτός των άλλων, κόβουν και την όρεξη...!

;)