Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2006

Τρία πουλάκια κάθονταν επάνω στο Πάπαρι...!*


Όσες φορές σκέφτομαι πόσο ψυχοφθόρα είναι η καθημερινή τριβή με τον κόσμο της ενημέρωσης -όχι ως δέκτης, αλλά ως πομπός- φέρνω στο μυαλό κάτι τέτοιες στιγμές, σαν τη σημερινή, όπου η διαδικασία της πρωτογενούς συλλογής ειδήσεων αποτελεί σκέτη απόλαυση και χαρίζει χορταστικό γέλιο!
Όταν η πολιτική εμπλέκεται με τα… «παπάρια», τότε ο πολιτισμός πάει να συναντήσει τα… τρία πουλάκια που (συνεχίζουν εδώ και δεκαετίες να) κάθονται… Με αφορμή την παραίτηση του γνωστού μουσικοσυνθέτη Θάνου Μικρούτσικου από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του οργανισμού «Πάτρα – Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2006», άνοιξε -και πάλι- μια μεγάλη συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο πολιτισμός σήμερα (για να μην παρεξηγηθώ, εξηγούμαι: δεν εννοώ μόνο τώρα, επί Νέας Δημοκρατίας. Αναφέρομαι γενικότερα στην κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια – διότι και το ΠΑΣΟΚ ουκ ολίγα ατοπήματα διέπραξε στον τομέα αυτό). Τα αίτια της παραίτησης είναι γνωστά (ο Μικρούτσικος έκανε λόγο για υποχρηματοδότηση και ελλιπή στελέχωση του οργανισμού), όπως και οι απαντήσεις του υπουργείου Πολιτισμού («όλα βαίνουν καλώς»…). Το νέο -και σπαρταριστό- στοιχείο που δίνει… άλλη τροπή στην υπόθεση είναι οι σημερινές δηλώσεις του Θάνου Μικρούτσικου -στον ρ/σ Alpha 98,9-, ο οποίος αφού «έλουσε» κανονικά τον υφυπουργό Πέτρο Τατούλη, κατήγγειλε ότι αντί να χρηματοδοτήσει την Πολιτιστική Πρωτεύουσα, επιχορήγησε σκανδαλωδώς πολιτιστικούς συλλόγους που δρουν στα όρια της εκλογικής του περιφέρειας. Βέβαια, οι σύλλογοι αυτοί δεν είναι… όποιοι κι όποιοι. Φέρουν ονόματα… βαριά σαν ιστορία!!!
Ας τα πάρουμε, όμως, απ’ την αρχή. Η κόντρα μεταξύ Θάνου Μικρούτσικου και Πέτρου Τατούλη οδηγήθηκε σήμερα στα άκρα, μετά τους βαρείς χαρακτηρισμούς που εξαπέλυσε ο παραιτηθείς καλλιτεχνικός διευθυντής του οργανισμού «Πάτρα - Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2006» εναντίον του υφυπουργού Πολιτισμού. Απαντώντας στην κατηγορία ότι ήθελε να αποκτήσει τον έλεγχο των προμηθειών του οργανισμού, ο κ. Μικρούτσικος επιτέθηκε με σφοδρότητα εναντίον του κ. Τατούλη, λέγοντας: «πέρασε στα ραδιόφωνα ότι ήθελα να ελέγχω οικονομικά τις προμήθειες. Είναι συκοφάντης και ψεύτης»!
Παρόμοιους υπαινιγμούς άφησε, όμως, και ο συντονιστής της εκτελεστικής επιτροπής του οργανισμού, Χρήστος Ροϊλός: «Η εν λευκώ διαχείριση δημοσίου χρήματος δεν είναι αποδεκτή από κανέναν», είπε χαρακτηριστικά.
Ο συνθέτης δήλωσε ότι ο υφυπουργός είναι πρόσωπο ανίδεο σε θέματα πολιτισμού και… συνέχισε να τον «στολίζει»: «Ο Τατούλης δεν έχει ιδέα από πολιτισμό. Έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Μιλάμε για υφυπουργό τώρα; Μιλάμε για σοβαρό άνθρωπο;».
Και τώρα το «ζουμί»…! Ο Θάνος Μικρούτσικος προέβη στην καταγγελία ότι ο κ. Τατούλης επιχορήγησε με αρκετά εκατομμύρια ευρώ συλλόγους και… πανηγύρια της εκλογικής του περιφέρειας. Προσέξτε ιδιαίτερα τα ονόματα των συλλόγων. «Έδωσε γύρω στα 10 εκατομμύρια ευρώ σε συλλόγους, μοναστήρια και πανηγύρια της Αρκαδίας, δηλαδή της εκλογικής του περιφέρειας. Ακούστε μερικούς από τους συλλόγους, οι οποίοι είναι όνομα και πράμα. Σε σύλλογο που λέγεται… ‘’Τρία πουλάκια κάθονται’’, έδωσε 35 χιλιάδες ευρώ. Στο ‘’Σύλλογο Παπαραίων’’ έδωσε 25 χιλιάδες ευρώ. Πρόκειται περί αθλιότητας. Εκείνο που τους είπα είναι ότι ‘’είστε τόσο γελοίοι’’», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μικρούτσικος.
Ενοχλημένος από τις καταγγελίες εμφανίστηκε ο δήμαρχος Βαλτετσίου Αρκαδίας, Γιώργος Δημόπουλος, στα όρια του οποίου δραστηριοποιούνται οι συγεκριμένοι σύλλογοι. «Ήταν αμάρτημα αυτό; Δεν μπορώ να το καταλάβω. Γιατί ο κ. Μικρούτσικος λέει αυτά τα… να μην τα χαρακτηρίσω;».
Ο πρόεδρος της «Αδελφότητας Παπαραίων», Βασίλης Αποστολόπουλος, υποστήριξε ότι το χρηματικό ποσό που αναφέρει ο κ. Μικρούτσικος δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα: «Δεν έχουμε πάρει 25 χιλιάδες ευρώ. Αν θυμάμαι καλά, πήραμε 4 χιλιάδες και 2 χιλιάδες, δύο φορές αντίστοιχα. Στη γενέτειρά μας, το Πάπαρι Αρκαδίας κάνουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις. Τιμούμε την εθνική επέτειο. Το χωριό μας είχε επισκεφθεί ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης», ανέφερε ο πρόεδρος του συλλόγου, δηλώνοντας παράλληλα πλήρη άγνοια για την ύπαρξη συλλόγου με το όνομα… «Τρία πουλάκια κάθονται»: «τέτοιος σύλλογος δεν υπάρχει. Εγώ ξέρω το δημοτικό τραγούδι που λέει: ‘’τρία πουλάκια κάθονταν στου Διάκου το ταμπούρι’’»!!! Για σύλλογο-«φάντασμα» έκανε λόγο και ο δήμαρχος Βαλτετσίου: «Τρία πουλάκια κάθονται; Ξέγραψέ το! Πρώτη φορά το ακούω. Πρέπει να είναι σύλλογος-‘’φάντασμα’’»
Κατά μία έννοια, πάντως, πιο σημαντικό είναι να φροντίζουμε τους… παπαραίους μας, παρά να τυρβάζουμε περί άλλα (π.χ. για την πρώτη τυχούσα πολιτιστική πρωτεύουσα…)!
Ως ελάχιστο φόρο τιμής στους παπαρ(αι)οσύλλογους του κυρίου Τατούλη, παραθέτουμε ένα απόσπασμα του ηρωικού δημοτικού άσματος που φέρει τον τίτλο ενός εκ των δύο συλλόγων:

Τρία πουλάκια κάθονταν στου Διάκου το ταμπούρι
το 'να τηράει τη Λειβαδιά και τ'άλλο το Ζητούνι
το τρίτο το καλύτερο μοιρολογάει και λέει.
"Πολλή μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα.
Μην ο Καλύβας έρχεται, μην ο Λεβεντογιάννης;
- Νουδ' ο Καλύβας έρχεται, νουδ' ο Λεβεντογιάννης,
Ομέρ Βρυόνης πλάκωσε με δεκοχτώ χιλιάδες".
Ο Διάκος σαν τ'αγροίκησε πολύ του κακοφάνει.
Ψιλή φωνήν εσήκωσε, τον πρώτο του φωνάζει.
"Τον ταϊφά μου σύναξε, μάσε τα παληκάρια,
δώσ'τους μπαρούτη περισσή και βόλια με τις χούφτες
γλήγορα και να πιάσουμε κάτω την Αλαμάνα,
πούναι ταμπούρια δυνατά κι'όμορφα μετερίζια".
Παίρνουνε ταλαφρά σπαθιά και τα βαριά ντουφέκια,
στην Αλαμάνα φτάνουνε και πιάνουν τα ταμπούρια.
"Καρδιά παιδιά μου, φώναξε, παιδιά, μη φοβηθήτε...

Ε, μετά απ’ αυτό, δεν θα μπορούσαμε να αδικήσουμε τον -ήδη αδικημένο της υπόθεσης- Θάνο Μικρούτσικο. Το παρακάτω «Μαχαίρι» -εμπνεύσεως Νίκου Καββαδία- μπορεί, εναλλακτικά, να χρησιμοποιηθεί από κάποιους για χαρακίρι (πολιτικό, ε;)…

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο
ένα μικρό αφρικάνικον ατσάλινο μαχαίρι
- όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι Αραπάδες -
που από ένα γέρον έμπορο τ' αγόρασα στ' Αλγέρι.
Θυμάμαι, ως τώρα νά 'τανε, το γέρο παλαιοπώλη,
όπου έμοιαζε με μιάν παλιάν ελαιογραφία του Γκόγια,
ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες,
να λέει με μιά βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια :
"Ετούτο το μαχαίρι εδώ που θέλεις ν' αγοράσεις
με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το 'χει ζώσει,
κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το 'χαν,
καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει.
Ο δον Μπαζίλιο σκότωσε μ' αυτό την Δόνα Τζούλια,
την όμορφη γυναίκα του, γιατί τον απατούσε.
Ο Κόντε Αντόνιο, μιά βραδιά, το δύστυχο αδερφό του
με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε.
Ενας Αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλεια
και κάποιος ναύτης Ιταλός ένα Γραικό λοστρόμο.
Χέρι σε χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια.
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μ' αυτό μου φέρνει τρόμο.
Σκύψε και δες το, μι' άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει,
είν' αλαφρή, για πιάσε το, δεν πάει ούτε ένα κουάρτο,
μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν' αγοράσεις.
"- Πόσο έχει; - Μόνο φράγκα εφτά. Αφού το θέλεις, πάρ' το.
Ενα στιλέτο έχω μικρό στη ζώνη μου σφιγμένο,
που ιδιοτροπία μ' έκανε και τό 'καμα δικό μου·
κι αφού κανένα δε μισώ στο κόσμο να σκοτώσω,
φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου ...

*προσοχή στον τόνο!

2 σχόλια:

sexandthenotsuchabigcity είπε...

Τυχεροί είστε, τουλάχιστον έχετε κάποιον άλφα πολιτισμό (έστω και πολιτικά διανθισμένο) εκεί στην μητροπολιτική Ελλάδα. Εμείς κάτω στην Κύπρο έχουμε πολιτιστικές υπηρεσίες, οι οποίες υπάγονται στο υπουργείο παιδείας, και αντλούν όλα τους τα κονδύλια από τα «αποφάγια» της [ελλειπούς] παιδείας. Δεν καταφέρνουν να οργανώσουν τίποτα μόνοι τους, ακόμα και το φεστιβάλ «Κύπρια», που είναι το μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός της χρονιάς, ανατίθεται σε ιδιωτικές εταιρείες (συχνά ούτε καν κυπριακές), έναντι αδράς αμοιβής, την οποία καλείται φυσικά να πληρώσει ο «πολιτισμένος» πολίτης του απολίτιστου ετούτου κράτους. Έτσι για να πας σε όλες τις εκδηλώσεις ενός φεστιβάλ που υποτίθεται ότι επιχορηγείται από την κυβέρνηση, με πολύ πρόχειρους υπολογισμούς θέλεις περίπου 400 λίρες(τα δωρεάν όπως ξενάγηση στο τάδε χωριό εξαιρούνται). Για να πάει μια τετραμελής «πολιτισμένη» οικογένεια, στον απολίτιστο τούτο τόπο, θέλει δηλαδή 1600 λίρες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Πάλι καλά που υπάρχουν τα πουλάκια και τα παπάρια!

Εν Πλω είπε...

>> Πάλι καλά που υπάρχουν τα
>> πουλάκια και τα παπάρια!

...τουλάχιστον αυτά είναι δωρεάν!!!

Πάντως, η αλήθεια είναι ότι όταν ζεις σε έναν τόπο και τον βιώνεις καθημερινά, ξέρεις από πρώτο χέρι τα στραβά και τ' ανάποδά του και "εξωραϊζεις", ενδεχομένως, άλλους τόπους, συγκρίνοντάς τους με τον δικό σου - άσχετως με το πόσο πολύ τον αγαπάς (κάπως έτσι δεν γίνεται και με τις μανάδες και τους πατεράδες; Μπροστά σε άλλους παινεύουν τα ξένα παιδιά -με ατάκες του τύπου: "είδες ο Γιωργάκης τι καλούς βαθμούς παίρνει; Κι εσένα σε κυνηγάω ν' ανοίξεις κανά βιβλίο!"- αλλά είναι βέβαιο ότι μέσα τους θεωρούν το παιδί τους "ανώτερο" όλων και είναι περήφανοι γι' αυτό). Κάπως έτσι κι εγώ, έχω εξιδανικεύσει την Κύπρο στο μυαλό μου και (παρά τις αλήθειες που έγραψες κι εγώ αγνοοούσα) τη θεωρώ πηγή πολιτισμού.
Αγάπες είναι αυτές... :)